Van Duijnhoven begint zijn profcarrière op 18-jarige leeftijd bij Helmond Sport. Na een aantal jaar maakt de keeper in het seizoen 1994-1995 de overstap naar MVV. Een stap hogerop; de Maastrichtenaren spelen eredivisie. Bij MVV gaat Van Duijnhoven de concurrentie aan met Jan van Grinsven. Al in de tweede competitieronde maakt Van Duijnhoven zijn debuut, uit bij Heerenveen. 'De Maastrichtenaren zegevieren met maar liefst 0-4, mede door fabuleus keeperswerk van de nieuwe doelman', jubelt het jubileumboek MVV veur iewig.
Na een vliegende start van de competitie (vier overwinningen in de eerste vijf wedstrijden), zet de neerwaartse spiraal in. MVV weet directe degradatie te ontlopen, maar in de nacompetitie eindigt de club als laatste. Na één seizoen eredivisie met MVV degradeert Van Duijnhoven. Een jaar later speelt MVV een onopvallende rol in de eerste divisie en eindigt op de 11e plek. Een tussenjaar.

Onderbroekenlol

In het seizoen 1996-1997 verandert alles. "We hadden gewoon een hele goede groep", herinnert de doelman zich. Met jong talent, scorend vermogen en een aantal ervaren spelers is de selectie in balans. En Van Duijnhoven past daar uitstekend tussen. "Ik was altijd wel nadrukkelijk aanwezig. Een beetje de clown uithangen." Voetbalhumor dus. "Er werd in de kleedkamer wel eens een onderbroek kapot geknipt."
De sfeer is goed in het elftal waar trainer Frans Körver de scepter zwaait. Niet zo gek. MVV draait prima. Vóór de winterstop zijn de resultaten nog wisselend, maar na de winterstop loopt het als een trein. MVV verliest niet meer. Goed keeperswerk van Van Duijnhoven speelt zeker mee. En dan volgt die ene wedstrijd. Het is zaterdag 3 mei 1997. Rein Van Duijnhoven maakt zich klaar om vanuit zijn woonplaats Helmond af te reizen naar Maastricht. De reis van een kleine 100 kilometer heen en dus ook weer terug maakt hij iedere dag wanneer er getraind wordt of wanneer er een wedstrijd op het programma staat. Nu al bijna twee jaar.

Fredje


Nadat de 29-jarige keeper zijn spullen heeft gepakt, kan de reis richting het zuiden beginnen. Een reis die hij niet alleen hoeft te maken. Sinds dit seizoen speelt de jonge, talentvolle Wilfred Bouma bij MVV. De 18-jarige Helmonder is door PSV verhuurd om in Maastricht ervaring op te doen en speelminuten te maken. "Fredje lag al te slapen voordat we bij het kanaal waren. Dan ging het raampje aan zijn kant even open en was-ie weer wakker", herinnert Van Duijnhoven zich met een glimlach op zijn gezicht.
In Maastricht maken duizenden supporters zich op voor de wedstrijd. Hopelijk een mooie pot met attractief voetbal. Daar staat MVV dit seizoen om bekend. De Maastrichtenaren draaien mee in de top van de eerste divisie en een terugkeer naar het hoogste niveau lonkt. Maar dan moeten ze vandaag wel afrekenen met FC Den Bosch. De omstandigheden zijn prima. Het is droog, een graad of 18 en wind is er nauwelijks. Het toeval wil dat er bij de tegenstander een oude bekende onder de lat staat: Jan van Grinsven. De man met wie Van Duijnhoven een seizoen eerder nog de concurrentie aanging. Van Duijnhoven: "Het was een paar wedstrijden voor het einde van de competitie. In de laatste minuut voor rust had ik de bal net buiten de zestien." MVV staat met 1-0 achter door een doelpunt van Ruud van Nistelrooy. Eerder heeft Anthony Lurling een strafschop gemist voor de Bosschenaren.
Over geluk kunnen ze in Maastricht dit seizoen niet klagen, zo blijkt later maar weer eens. "Ik dacht: roei die bal maar naar voren. Wat moet je anders?", zegt Van Duijnhoven.

In het seizoen 94/95 speelden Van Grinsven en Van Duijnhoven allebei bij MVV. Later zou Van Duijnhoven scoren tegen zijn oud-teamgenoot. Foto: ANP Archief

Wondergoal

Wat volgt is een van de meest memorabele doelpunten ooit gescoord in De Geusselt. Het is op het moment van uittrappen net even wat rustiger in het stadion. Geroezemoes op de tribunes. Een deel van de supporters is al met zijn gedachten bij het broodje frikandel en het biertje in de rust. De doffe plof van de voet die de bal raakt is goed te horen. Een geluid waar iedere voetballiefhebber van geniet. Even is het stil. Maar met iedere meter die de bal door de lucht zweeft, zwelt het geluid vanaf de tribunes aan. De bal ploft neer op de zestienmeterlijn voor het doel van FC Den Bosch. Doelman Jan van Grinsven komt uit, de bal stuitert hoog op. Van Grinsven probeert te herstellen, maar het is al te laat. Niemand komt nog bij de bal. Ook de aanvallers van MVV niet. Na nog eenstuit op de vijfmeterlijn verdwijnt-ie in het net. Het stadion ontploft.
Van Duijnhoven ziet het gebeuren. Beide armen omhoog en de mond open van verbazing. Daar staat hij dan. In zijn typische, bontgekleurde jaren '90-keeperstrui. Hij wordt besprongen door teamgenoten. "Eerst twijfelde ik even of het wel een geldig doelpunt was. Maar toen zag ik de supporters achter het doel opspringen." Wat volgt is een brede grijns op zijn gezicht en het inmiddels bekende gebaar. Twee wijsvingers naar voren, de armen in een hoek van 90 graden en ze naar voor en naar achter bewegend. Wat hij daarmee bedoelde? "Tussen de palen hè. Net zoals bij het rugby!"
Een trap vanaf de grond die aan de andere kant in het doel stuitert. Een aantal landelijke kranten heeft het over een record. Vanaf zo'n afstand is dit seizoen nog niet gescoord. Volgens Van Duijnhoven stond er die dag niet eens zo gek veel wind, maar Jan van Grinsven spreekt jaren later in een interview met Omroep Brabant van 'een berg wind'. Van Duijnhoven: "Ik vond het eigenlijk ook wel zielig voor Van Grinsven. Het had voor mij ook tegen een andere keeper mogen gebeuren." Maar het gebeurde op zaterdag 3 mei 1997. Een doelpunt dat de wereld overging. De MVV-doelman zit een dag later bij Studio Sport en zijn uittrap wordt verkozen tot doelpunt van het jaar.
Een doelpunt dat niet alleen wonderlijk is, maar ook belangrijk in de race om het kampioenschap. Het is de gelijkmaker. Later krijgt MVV nog een makkelijk toegekende strafschop. Rik Platvoet benut het cadeautje: 2-1. Aan geluk ontbreekt het MVV dit seizoen niet. Een paar wedstrijden later wordt Van Duijnhoven met MVV kampioen. De Maastrichtenaren hebben drie punten meer dan nummer twee, Cambuur. Het doelsaldo is gelijk (beiden +32). Hoe zou het zijn gelopen zonder het doelpunt van Van Duijnhoven? Was MVV ook dan kampioen geworden? We zullen het nooit weten. Gelukkig.

Deel deze pagina